MESSİNA GEÇİŞİ ve SİCİLYA KORSAN RAPORU

Deryalara açılınca; birkaç saat içinde Marmara da bir Okyanus da… Sabah 5:45 de ayrıldık Zakhyntos adasından. Önce beraber yolaldık Kemal’imle. Sonra nöbeti ben devraldım. Yine günün en güzel saatini, güneşin doğuşunu, yeni bir günün başlangıcını yaşadım. Gönlümdeki mumları yaktım güzel dilekler dileyerek, dualar ederek güne başladım. Öğlen olduğunda sanki Pank Okyanus ortasında; swell var, tekne sallanıyor, sevimsiz ama bunlara alışmak gerek. Öğleden sonra rahatladı deniz, mutlandı Pank. Daha bir iştahla yutmaya başladı milleri… Biz ise tatil rehavetinde.

Akşam, gün batışı nöbeti yine ben de çok hoş. Hani ben ressam değilim ama bu görüntüyü sizlerle paylaşmam lazım. Metalik lacivert göz kırpan bir deniz, gri-mavi puslu bir ufuk, ufkun üstünde güneşin kırmızısı pusun iki katı, onun üstünde belli belirsiz bir turuncu, güzel bir sarı, sarıdan açık maviye geçişin kirli sarısı, açık mavi ve gece mavisi. Aman Tanrım mavinin ortasinda bir hilal. Bu manzarayi bir daha görmek mümkün değil ki! Ben mi çok iyimserim, yoksa deryalar mı böyle bir ruh hali yüklüyor insana, bilmiyorum. Ancak hayata bu gözlüklerle bakıp lezzetini almak da ayrı bir keyif.

275 mil, 36 saat hiç hırpalamayan bir seyir ve Messina Boğazındayız. Her şey Rod Heikell’in anlattığı gibi; boğazdaki rüzgar, bir an kuzucukların bitip girdapların oluştuğu bir alan ve sonra yeniden kuzucuklar. Ardından Marina del Nettuno. Giriş yaparken marina girişindeki bir tekneden tatlı bir “merhaba” duyuyor kulaklarımız. ”Türkiye’den mi geliyorsunuz?”. Evet diyerek bağlanma telaşına geri dönüyoruz. Ingiltere’de yaşayan bir Türk ailesinin teknesinde yaz kaptanlığı yapıyor, kışları Turgut Reis Marina’da ve Deniz Harp Okulu mezunu zarif kaptan Tayfun. Sonra da bir ihtiyacımız var mı diye yeniden ziyaret ediyor bizi. Sağolsun hemen de Navtex’den istediğimiz hava raporunu veriyor. Hadi bakalim Sicilya, sana da “merhaba”.

Italya’dayız ve siestayı unutmamalıyız. Her yer 13:30 – 16:30 arası kapalı. Ancak çok turistik yerlerde açık cafe veya restaurant bulabiliyorsunuz. Cumartesi günü arabamızı kiraladık, marina görevlisinden de görülmesi gerekli nokta atışlarını nereye yapacağımıza dair bilgileri alıp, çıktık yola. Adanın kuzeyine tekneyle gideceğimiz için biz daha çok doğu ve güneyle ilgileniyorduk. Etna gerçekten heybetli ve ürkütücu, insanlar neden her an böyle bir stres altında yaşar diye düşünüyorum önce, sonra İstanbul geliyor aklıma aynı stres altında yaşamıyor muyuz biz de. Deprem oldu olacak…

İlk gün gittiğimiz yerler arasında en güzel şehir Tahormina idi, hem doğa muhteşem, hem de tarihle içiçe geçmiş turistik görüntüler. Naxos nefis bir plaja sahip. Aci Reale konusunda yorum yok! Aci Castello adından da anlaşılacağı gibi kale gibi sahil ve kıyı, minik bir balıkçı barınağı, daracık sokaklardan oluşuyordu. Şimdi de en beğendigimiz köy; Etna eteklerinde tarihi Nicolosi köyü. Ama gerçekten eski. Içindeki insanlar da eskimiş, hep yaşlılar yaşıyor sanki. Bizim Karadeniz köylerinde de hissetmiştim aynı duyguyu. Gençler göçmüş büyük şehirlere. Canım köylerde yaşlılar hayatı idame ettirme çabasında. Biraz inat, biraz yorgunluk var ama sevgi bolca…

Catania’ya geç geldik. Önce otel aradık ve şehirde kaybolduk. Sonra yemek yiyelim dedik, yine şehirde kaybolduk. O oryantasyonu çok iyi olan Kemal’im sudan çıkmış balığa döndü burada. Neyse başarıyla hem yemeği hem de oteli ayarladı. Hepsi mükemmeldi. Gıyabında ona 10 numara…

Pazar günü adanın daha güneyine, hatta en güney ucuna indik. Bu günü yaşamamış olmayı tercih ederdim. Çünkü gittiğimiz her yer maalesef bizi mutlu edemedi. Ama yine akşam nefis bir akşam yemeği ile günün bütün yorgunluğunu unuttuk. Burada en güzel şey yemek yerken kazıklanmayacağınızı ve ne ödeyeceğinizi bilmek. Yemekte servisimizi Armando yaptı. Türk olduğumuzu öğrenince bir kaç Türkçe kelime, hop dedik ne oluyoruz. Meğer Almanya’da kalmış , 15 sene içinde pek çok Türk arkadaşı olmuş.

Ertesi gün ver elini Agrigento. Tapınaklar Vadisini göreceğiz. Sicilya’nin en görülmesi gerekli yerlerinden birisi. Eski Yunanlıların kurduğu bir antik kent. Kazılar halen devam etmekte. Ama iki adet tapınak fotoğrafta da göreceğiniz gibi çok iyi korunmuş. Etkiliyor görenleri. Öğle sıcağında bile o kadar çok ziyaret eden vardi ki.

Sicilya’da yollar ve şehirler arası yolda işaretler çok iyi. Otobanlar çok düzgün. Volkanik ada olduğundan pek çok dağ tepe var. Bu nedenle yollarda inanılmaz çok viyadük var. Agrigento’dan doğruca Messina’ya. Pank bizi bekliyor marinada.

Salı günü (21.08.2007) Stromboli adlı volkanik adaya gittik hydrofoil ile. Yaklaşık iki saat, sanki uçak hava boşluğuna düşmüş gibi yolculuk ederek geldik küçücük volkanik adacığa. Son derece turistik ada. Simsiyah kumsal dikkatimizi çekiyor önce. Sonra sıcak çarpıyor yüzüme insafsızca. Yürümek istiyoruz biraz da yürüyoruz ama insafsız sıcak tepeye çıkmamıza engel. Hemen akülü küçük taksi ile tırmanıyoruz tepeye. Süper manzara, biraz daha yaklaşıyoruz Stromboli’ye. Önce öksürüyor, biraz sonra dumanlar çıkıyor tepesinden. Bir süre sonra alışıyorsun öksürük ve dumanlara. İnsanoğlu enteresan hemen kanıksıyor elde ettiği güzellikleri… Bir süre sonra ilgilenmez oluyorsun.

Öğleden sonra döndük Stromboli’den. Alışveriş yapıp, tekneyi hazırlamaktı amacım. Markete gittim ki kapı duvar. Meğer çarsamba öğleden sonrası da kapalı olurmuş marketler. Amaaaaan dedim benim elimdeki malzeme bizi idare eder ve tekneyi seyre hazırladım. Kemal nerede mi? Internet cafede. “Mailler alırım mailler veririm, internet sitem var haniiiiim”…

Yine uzunca bir seyirle Sicilya adası’nin kuzeyinde yer alan Cefalu şehrine gitmek niyetimiz. Motora kuvvet geldik Cefalu’ya. Yeni marina korunaklı ,önce mazot aldık. Daha sonra yerimize bağlandık. Baştankara bağlanmayi da çok sevdik. İmkan oldugunda tercih ediyoruz. Akşam hemen şehre. Bu şehir bu seyahatimizde gördüğümüz en ilginç, güzel ve tarihi yer. Yarın da burdayız. Detaylar sonra. Kemal yine gidiyor internet cafe ye. Siz bunu okurken biz yenilerini yetiştiririz size.

Hepinizi kocamaaaaaaaan kucaklıyorum.

23.08.2007

PANesrinK